Lo merchand de pòrcs

« Lo grand-paire anava téner las fièiras e crompava de pòrcs.
De còps, davalava a-z-Antraigas, anava jusca Muròls dins lo Carladés.
Un còp, traversèron sus la glaça d’un riu ambe dos o tres pòrcs. Mès que, lo darnièr, la glaça petèt e lo pòrc tombèt dins l’ai(g)a. L’anèron recuperar e, per lo preservar de la congestion, l’avián metut dins un estable e friccionat ambe de palha, tot aquò.
Un altre còp, mon grand-paire èra partit a tres oras del matin per anar téner fièira-a-z-Antraigas e, en camin, al dejós de Sent-Amans, trobèt un òme e una femna que coneissiá. Portavan una biaça sus l’esquina ambe de piòts. Comprenguèt que aquelses piòts venián pas de chas elses. Venián d’èstre panats aicí dins lo país. »