Quand lo mèstre ven d'al mercat…
Elie GAUBERT
FOIRES - MARCHÉS
DOMESTICITÉ
MARIAGE
Chant
--- En 1995 ---
Introduction
Nous avons à maintes reprises collecté des variantes de cette chanson burlesque présente aussi bien dans l'Aveyron que dans le Tarn.
Elie la tient de l'une de ses tantes, comme lui originaire d'Arques. (CORDAE)
Informateur
« Quand lo mèstre ven d'al mercat, (bis)
Trobèt lo lièch tot dessipat,
Ton lalireta,
Trobèt lo lièch tot dessipat,
Ton lalirà.
Di(gu)èt al valiet : “Qu'auràs tu fach ? (bis)
Ambe la mèstra auràs cochat,
Ton lalireta,
Ambe la mèstra auràs cochat,
Ton lalirà.
– Nani mèstre n'es pas vertat, (bis)
Aquò o a fach l'oncle Bernat,
Ton lalireta,
Aquò o a fach l'oncle Bernat,
Ton lalirà.
– Mès tu valiet te'n caldrà anar, (bis)
Ieu pòde pas pus te gardar,
Ton lalireta,
Ieu pòde pas pus te gardar,
Ton lalirà.
– E ben mèstre perque cal partir, (bis)
Auretz d'argent a me comptar,
Ton lalireta,
Auretz d'argent a me comptar,
Ton lalirà.”
Lo mèstre se metèt a comptar, (bis)
E lo valiet a ramassar,
Ton lalireta,
E lo valiet a ramassar,
Ton lalirà.
Quand lo valiet se'n sasquèt anat, (bis)
La mèstra se metèt a plorar,
Ton lalireta,
E la sirventa a ronflar,
Ton lalirà.
“Mès tu valiet te caldrà tornar, (bis)
Las pòde pas pus consolar,
Ton lalireta,
Las pòde pas pus consolar,
Ton lalirà.
– E ben mèstre perque cal tornar, (bis)
Disètz-o-me ambe qual cochar,
Ton lalireta,
Disètz-o-me ambe qual cochar,
Ton lalirà.
– Ambe la sirventa cocharàs, (bis)
E ambe la mèstra quand poiràs,
Ton lalireta,
Ambe la mèstra quand poiràs,
Ton lalirà.” »
