La dòt [verquièira] de la tanta de Regordil

« E ben, vos vau aprene una novèla ! La tanta se marida. La tanta de Regordil se marida.
E fa un crane afar ! Un crane afar, un riche afar mèmes !
Se marida ambe lo Rumat de Las Pòsses, un fils unique, e, bien sûr, y va ambe una dot.
E aquela dot la i reconeisson, figuratz-vos, sur lo ventum de cent carradas de blat, la lana de dos cents motons del ginolh en jos, lo fum de cent pipas de vin e, per legitima, i dònan del fons de l’escalièr a la cima. »