Lo panaire de lapin al confessional per Pascas

« Es un tipe que se confessava per Pascas e di(gu)èt al curè :
“Mon pèra, m’acusi d'aver panat un lapin.”
E lo curè ie di(gu)èt :
“E ben lo cal restituar…, o enfin donar la soma del lapin, a pus près.
– Ò mès, di(gu)èt, lo tipe es mòrt e lo pòdi pas pagar…
– E ben, alèra, fasètz una bona òbra.”
E ie di(gu)èt :
“Vos vau balhar tant d’argent.” Enfin, bref !
Alèra, sabètz que, lo confessional, i a de traucs.
Fasiá passar lo bilhet per un trauc : quand lo curè lo voliá atrapar, zap !, lo tornava tirar… E aquò ba fa(gu)èt pendent quatre o cinc còps.
E lo curè li di(gu)èt : “Mès, se lo volètz donar, fasètz pas coma aquò !”
E ie di(gu)èt : “Mès que lo lapin fasiá coma aquò per l'atrapar. L'atrapèri pas del prumièr còp !” »